Auckland week 2 en 3

Jaja daar ben ik weer, inmiddels al bijna een ingeburgerde kiwi.

Nog steeds ben ik van alle nieuwe aan het genieten die ik tegenkom. Mijn dorpje Northcote en de buurdorpjes Birkenhead, Beach Haven en Takapuna(het strand) heb ik allemaal al verkend. Mijn fruit- en groenten- inkopen heb ik al gevonden in een aantal goedkope(re) aziatische winkeltjes maar nog steeds blijft alles erg duur hier.

In mijn huisje gaat ook alles goed, het dakterras is al vele malen ingewijd met een lekker glaasje wijn of een Turks kopje thee. Mijn kamer is zo goed als af, ik moet alleen nog wat goedkope accessoires vinden om het nog een beetje eigen te maken.

Ik zal maar meteen beginnen met al mijn verhalen om jullie niet te lang in spanning te laten wachten.

Vorige week dinsdag zijn we met ‘zn 3en naar het strand gegaan om lekker te relaxen. Toen we daar aankwamen zagen we dat er iets georganiseerd werd en Pauline en ik zijn uit nieuwsgierigheid eventjes gaan kijken. We kwamen terug met een oranje vestje, een timer- enkelbandje en een energiereep: Jaja, Pauline en ik gingen meedoen aan onze eerste hardloopwedstrijd en wel op het strand, zonder schoenen zoals de echte kiwi's het (eigenlijk) zouden moeten doen. We zijn meteen het dorpje in gegaan om een euroknaller 'sportoutfit' en wat eten te vinden maar we kwamen allebei terug met een ontzettend leuk truitje en een lege maag.

We moesten 5km op het strand rennen maar het viel ons nogal op dat (bijna) iedereen hardloopschoenen aan had. Dat was van de ene kant ook wel handig want het rent niet heel erg soepel op allemaal schelpen en stenen. Zo ongeveer 3 seconden na het startschot was al meer dan de helft van de hardlopers ons voorbij gevlogen hahaha! Uiteindelijk zijn we goed gefinisht en ben redelijk tevreden met mijn tijd van 24,40 min.

Op woensdag zijn we naar een auto veiling gegaan. Eenmaal daar aangekomen kon onze auto- zoektocht gaan beginnen. Bij alle auto's binnen onze prijsklasse hebben we professioneel gezocht naar mogelijke problemen. Oliepeil, Koelvloeistof, reserveband, Warranty of Fitness, registratie en de welbekende rem en stuurtest. Helemaal ingelicht door pap kon ik vol overtuiging net alsof doen dat ik daadwerkelijk verstand had van auto's haha! We hadden 1 specifieke auto op het oog maar uiteindelijk is die voor $50,- boven ons budget verkocht aan een stel Maori's. Natuurlijk baalden we dat we geen auto hadden kunnen vinden maar ik moet zeggen dat ik het daar prima naar mn zin heb gehad. Het meesteren van de veilingmeester(of hoe je dat ook noemt) ging echt ontzettend snel en was bijna niet bij te houden/ te verstaan.

Op de veiling sprak een man ons aan of we nog geïnteresseerd waren in een auto. Natuurlijk zijn we voor de verandering weer vol vertrouwen met hem meegegaan naar een shoppingcenter waar we ons een half uurtje konden vermaken in de tijd dat hij de auto ging halen. Hij kwam terug zonder auto omdat hij de motor niet goed genoeg vond. Ongelofelijk dat een wildvreemde zo eerlijk kan zijn.

Een paar dagen later hadden we een deal gesloten met een stel Argentijnse meiden en we hadden afgesproken om op woensdag in Auckland de deal rond te maken en de auto mee te nemen. Na 1 uur wachten zijn we op het industrieterrein (waar we hadden afgesproken) gaan navragen of ze toevallig deze meiden kenden. De baliemedewerksters hebben ons wederom enorm geholpen en we hebben ons telefoonnummer achter gelaten voor het geval dat de Argentijnse meiden terug kwamen.

Niet veel later werden we gebeld door de Argentijnse meiden, ze vertelden ons dat de deal niet meer door ging en hebben ons gewoon kei hard laten zitten. Mijn frustratie zit nog steeds behoorlijk hoog en dat zullen ze vast wel gelezen hebben in mijn iets minder subtiele e-mail die ik ze gestuurd heb (haha).

Diezelfde dag hadden we een afspraak met onze stagebegeleider om alles te bespreken en om de school een beetje te kunnen verkennen.

Hij vertelde ons dat we op dinsdag deel zouden nemen in een Maori openingsritueel van de school. Het ritueel was bedoeld om alle nieuwe studenten en docenten te verwelkomen en op te nemen in de huidige gemeenschap. Vrouwen moesten in een rok/ jurk en mannen in een nette broek. Natuurlijk had ik alleen maar strakke rokjes dus er stond me nog een uitdaging te wachten.

Na het gesprek met onze stagebegeleider hebben Pauline en ik een lift gekregen van een docent naar Birkenhead. We zijn daar terechtgekomen bij een restaurantje/ winkeltje 'Dutch Delight' waar we een genoten hebben van een echte Hollandse kroket!

Het weekend voordat onze stage zou beginnen zijn we gaan kamperen met mijn huisgenootjes, wat vrienden van hun en Dominique en Pauline. In totaal waren we met 9 personen. We zaten bovenin het noordereiland op een camping grenzend aan een kiwi-bos met een keukentje en douchefaciliteiten met warm water:). Helaas was het op zaterdag en zondag redelijk bewolkt en konden we niet genieten van de zon. We hebben ons 's ochtends goed vermaakt door te relaxen, cricket, rugby, voetbal en volleybal te spelen. 'S Middags zijn we naar Tane Mahuta gegaan. Dit is een 2000 jaar oude boom die volgens de Maori cultuur de wereld heeft 'geopend'. Ook zijn 4 dochters en 5 zonen hebben we bezocht in het grote mooie, tropische bos. Overal waar je keek was het groen, echt heel erg indrukwekkend.

Op zondag zijn we naar een meer gereden waar we zo ongeveer 10 minuten hebben gespendeerd aangezien het niet echt zwem-weer was en toen zijn Dominique, Pauline, Kaan en ik naar de supermarkt gereden om wat drinken te halen. Op de terugweg zijn we nog eventjes gestopt bij een strand waar we een prachtig uitzicht hadden over de ruige zee.

Die avond(ook op zaterdagavond) zijn we op 'Kiwi hunt' gegaan. Kiwi's zijn de bekende nationale vogels van Nieuw Zeeland. Het zijn nachtdieren en ze zijn zo dom geweest om het vliegen te verleren. In het bos grenzend aan onze camping kon je een pad lopen waar je mogelijk kiwi's zou kunnen spotten. Pauline en ik hadden ons gesplitst van de grote groep en we zijn geduldig op het pad gaan zitten, wachtend op een van die stomme vogels. Plotseling hoorde Pauline een zacht en schattig snurkje, nee het was geen Kiwi maar ik zat zo comfortabel dat ik rustig was ingedut midden in het bos haha!

Op maandag hebben we alles ingepakt en zijn we op de terugweg naar het 'ninety-mile-beach' gegaan. Na een off road weg van zo'n 30 minuten kwamen we aan op een prachtig strand. De zon scheen, het water was lekker en de omgeving was prachtig. Dat heeft het hele weekend een flinke boost gegeven.

Drie van de jongens spelen gitaar en hebben ons iedere ochtend, middag en avond voorzien van live muziek. 'S Avonds kwamen we met een canadees in gesprek die ook gitaar kon spelen. Met een lekker koud biertje hebben we de hele avond genoten van de muziek en de zang. Een echt camping gevoel dus haha!

Dinsdag: back to real life, de stage zou gaan beginnen.

In onze formele kleding hebben we het openingsritueel doorstaan. Na een Haka, gezang en een praatje moesten we alle docenten begroeten, sommigen met de Maori groet (voorhoofden en neuzen tegen elkaar) of een zoen op de wang.

Die dinsdag, woensdag en donderdag hebben we wat rondgelopen op school, wat lessen geobserveerd en kennis gemaakt met alle docenten.

Woensdagavond zijn we naar het strand in Takapuna gegaan om een van Pauline's en Dominique's te supporten tijdens zijn 1km zwemwedstrijd. Hij is een professionele triatleet die dit zag als training. Het was dezelfde wedstrijd als Pauline en ik aan hebben meegedaan. Je kon namelijk kiezen tussen: roeien, peddelen, zwemmen of rennen.

Op school zijn we nu redelijk bekend met alle regels en lessenplannen. We kunnen onze 'PADI' (scuba duik 'brevet') halen, golf lessen mee doen en health lessen geven. Klinkt allemaal echt ontzettend goed en ik kijk ernaar uit om overal mee te beginnen. De leerlingen zijn (tot nu toe) erg beleefd en het schoolklimaat is lekker relaxed.

Komende maandag hebben we weer vrij en dan gaan we naar een concert in een park in Auckland van de Black Seeds, de bekendste lokale reggae band. Toevallig hebben we tijdens het kamperen de hele tijd de CD van hun gedraaid en zijn we al redelijk bekend met alle liedjes.

Nog 4 weekjes voordat pap en mam komen:)

Tot de volgende keer!

Liefs xxx Kyra