Een en al avontuur!!

Sow dat is weer een tijdje geleden zeg! Schrik niet van de lange tekst, kon het echt niet verder inkorten.

Voor mij lijkt het al maanden geleden maar ik zal beginnen met de verassing van Pauline waar ik het de vorige keer over had. Het was inderdaad een rugbywedstrijd van de Kiwi's vs. Kangaroos (NZ-AUS). Moet zeggen dat het spectaculair en erg pijnlijk was om te zien maar we hebben ons goed vermaakt.

De dag erna zijn Pauline en ik gaan skydiven waaaauw! Natuurlijk wa

s mijn vervoersmiddeltje mijn motortje aka ' The Red Fox'. Ik heb die hele dag nog staan stuiteren van alle adrenaline. Voor onze sprong kregen we een korte uitleg en een mogelijkheid tot een upgrade naar een hogere afstand, als je het doet, doe je het goed he haha! Daar gingen we dan 5000m de lucht in, in een klein vliegtuigje met zo'n 8 andere springers. Tijdens de vlucht moesten we zuurstofmaskers op en de G-force was aardig te voelen. Daar ga je dan: Beentjes uit het vliegtuig, geen tijd om na te denken en zoeef, weg ben je. Na 1 seconde was je nergens meer te bekennen vanuit het vliegtuig en begon de 70 seconden durende vrije val. Ik denk dat ik niet een keer mijn mond dicht heb gehad, schreeuwen, gillen, hoe je het ook wilt noemen, mijn buddy achterop mijn rug heeft het zwaar gehad haha. De parachutevlucht was ook echt prachtig en buiten al die adrenaline om besefte ik ook dat ik niet moest vergeten om te genieten. Bij de landing moest je je benen gestrekt vooruit houden maar ik wilde natuurlijk uitsloven en kijken of ik in de split kon landen. Ofja, ging eigenlijk per ongeluk. Hieronder een iets minder charmante foto van mij in de split met mijn breedste lach ooit.

Op dinsdag hadden ik en mijn huisgenootje een surprise party georganiseerd voor ons huisgenootje Kaan. Lekker eten gemaakt, een aantal vrienden uitgenodigd en daar zaten we dan te wachten tot hij thuis kwam (hij was er toch altijd tijdens het avondeten). We konden hem niet bereiken en zijn maar vast wat gaan drinken. Toen hij uiteindelijk zo'n 2 uur later binnen kwam waren we al bijna uitgefeest. Gelukkig vond hij het wel een erg leuke verassing en we hebben nog even lekker op ons terras gezeten.

De week erna hebben Pauline en ik geprofiteerd (ja, alweer) van het schooluitje naar de dierentuin. Giraffen, nijlpaarden, apen en natuurlijk de kiwi. Als ik de kiwi niet in de natuur kan zien, dan maar in de dierentuin. We hebben ons daar goed vermaakt. Deze week bestond voornamelijk uit op stap gaan, oftewel zuipen haha! Woensdag zijn Pauline en ik op stap gegaan, uiteraard erg goed vermaakt. Donderdag was een ander huisgenootje jarig en deze keer hebben we de jarige jop wel uitgenodigd op zijn eigen feestje. Vrijdag ben ik nog eens samen met een huisgenootje de stad in gegaan en Zaterdag zijn een collega en ik na het werk nog gaan feesten in de stad. Zoals jullie kunnen lezen heb ik niks te klagen over deze week en alles heb ik kunnen betalen van mn loon van het weekend daarvoor. Zo hoort het!

Ik had op Facebook gelezen dat een vriendin die ik in Fiji ontmoet had(Victoria) in Auckland was. Het duurde niet lang of ze kwam langs voor een drankje. We hebben de hele avond bij gekletst onder het genot van een lekker flesje wijn(of twee). Op donderdag heb ik mijn spullen gepakt om een weekendje naar Napier te gaan. Ik had een goedkoop busticket gekocht en ging een weekendje weg om mijn achter- oom en tante op te zoeken. De 8uur durende busreis was ik al snel vergeten toen ik daar aankwam. Ze hebben me lekker verwend daar! 'S Ochtends stond het kopje koffie al voor me klaar en de rest van de dag namen ze mij overal mee naartoe. Buiten de verhalen van Jan over de cultuur en historie van de stad Napier, zijn we ook nog bij een aantal Nederlanders op bezoek geweest. Ik zou er graag veel over willen vertellen maar laat ik ook nog wat verhalen bewaren voor als ik thuis kom. In een notendop: We zijn naar de top van een berg gereden voor een prachtig uitzicht, naar de markt geweest en lekker op het terrasje gezeten.

De busreis terug was uiteraard weer prima geregeld. Om de 2uur stoppen in een stadje (leuk om even vlug te verkennen)en voor de rest rijden, rijden, rijden. Eenmaal thuis had ik het ff gehad met zitten maar het was natuurlijk alweer bijna bedtijd. Mijn huisgenootje Kaan kwam even een praatje met me maken (hij hoorde 'Friends' op de TV en wist dat ik thuis was aangezien ik al 7 seizoenen heb gekeken sinds ik hier ben). Ook hij was rusteloos en hadden beiden hetzelfde probleem: Eigenlijk moesten we naar bed maar eigenlijk ook weer niet: De perfecte oplossing voor dit dilemma: Je eigen Feijoa-Vodka maken (echte NZse vrucht) en nog even lekker genieten van de heldere hemel op ons terrasje. Daarna konden we beiden lekker in slaap doezelen.

Die maandag was het Victoria's verjaardag en aangezien ze nog niemand kon ik Auckland was het mijn taak om partyservice Sevim-Kyra in te schakelen en het 3^e verjaardagsfeestje van de maand te organiseren. Mijn huisgenootjes en ik hebben voor haar een lekker diner gekookt, gevolgd door een gezellige avond. Met mijn super muzikale huisgenootjes en Victoria's prachtige stem heb ik de hele avond genoten van prachtige live muziek. Aan het einde van de avond heb ik (bijna gedwongen) bescheiden een nummer gezongen onder begeleiding van de gitaar. De afsluitact van de avond haha!

Die week ben ik twee dagen met mijn studenten gaan scuba diven. Maar dat duiken in Fiji beviel me toch zo'n 20000x beter moet ik zeggen. Slecht zicht, koud water en duiken met een groep van 6... Dan toch liever solo, in bikini en water van 28 graden! Dit was dan weer de laatste stage week en op woensdagmiddag zo'n 3uur na mijn laatste uurtje lesgeven zat ik in het vliegtuig naar het zuider eiland.

Hehe eindelijk kan ik alles vertellen waar ik nu helemaal van vol zit!! Weer een geweldige reis gehad!

Ik vloog van Auckland naar Christchurch, volgende dag met de bus naar Queenstown en 6 dagen later weer terug naar Christchurch- Auckland.

In Christchurch was ik een beetje geschokt door de schade die de aardbevingen hadden aangericht. Er is gewoon géén stadcentrum meer, het was omheind met hekken en werd de 'red zone' genoemd. Overal wordt er aan de wegen en gebouwen gewerkt om de schade te herstellen.

Gelukkig kon ik de volgende dag meteen in de bus stappen naar Queenstown, deze keer een 9uur durende busreis.. Uiteindelijk ben ik blij dat ik zolang in de bus gezeten heb, het uitzicht was geweldig, in alle stadjes waren er wel wat leuke winkeltjes waar ik 10 minuutjes kon rondzwerven en boven alles: Ik kwam lekker uitgerust aan in Queenstown. Het hostel was ontzettend groot en ik had me al gauw kunnen aansluiten bij een groep waar ik mee op stap kon. Het stappen was super! Alle kroegen/discotheken lagen niet verder dan 5 minuten loopafstand van elkaar af en werkelijk overal hing een gezellig party sfeertje. Mijn eerste twee dagen heb ik doorgebracht met het ontdekken van Queenstown en 's avonds uiteraard weer op stap gegaan. Van zaterdag t/m dinsdag heb ik gecouch-surft. Dit gaat als volgt: Je meld je aan op een website en kunt dan verzoekjes verzenden om bij iemand thuis op de bank te slapen voor accommodatie. Niet alleen bespaart dit je een hoop geld maar het is (naar mijn mening) de beste manier om nieuwe mensen te ontmoeten. Mijn host was ongeveer van dezelfde leeftijd als ik en was erg avontuurlijk. De eerste middag dat ik bij hem verbleef zijn we gaan hiken. Hiken was naar mijn idee wat door de bergen en de natuur lopen maar ik kwam er al gauw achter dat ik het mis had haha! We reden naar een beginpunt van een track op een berg (die we uiteindelijk niet konden vinden en zelf een track gemaakt hebben) en het eerste stuk was vooral conditioneel zwaar. Ik kon Matt bijna niet bijhouden maar ik kon me natuurlijk niet laten kennen aangezien ik in mijn couchsurf-profiel omschreven had dat ik erg sportief ben haha! Zo'n 3x dacht ik dat we de top bereikt hadden maar dan was er weer een andere top te zien waar we natuurlijk omhoog MOESTEN hiken. Het pad was al redelijk snel met sneeuw bekleed maar na zo'n half uur over de sneeuw gelopen te hebben begon het echte werk. Matt moest alle sporen maken met zijn (goede hike)schoenen waar ik mijn voeten in kon zetten, anders zou ik uitglijden. Door (tot knie-diepe) sneeuw, afgewisseld door spekgladde losse stenen waagden wij ons leven om tot de top te komen. Eenmaal bovenaan was ik verwonderd door het ongelofelijke uitzicht, waauw wat zaten wij hoog! Je kon de top van alle bergen zien en alle rivieren van Queenstown zien (wij dus zaten op dezelfde hoogte dan de bergen of hoger). De terugweg was wat makkelijker en op kleine stukjes hebben we onze energie bespaard door naar beneden te glijden hahaha! Uiteindelijk zijn we zo'n 3.5uur weg geweest!

Die avond namen hij en zijn broer me mee naar een huisfeest om wat te drinken voordat we op stap gingen in de stad. Ook deze avond is in mijn archieven opgeslagen haha!

De dag erna had Matt het volgende idee: Laten we de Queenstown-berg op rennen. Ow jeej ik zag het alweer aankomen, dat werd uitdaging nummer 2. Ook deze keer liep ik iedere keer weer een klein beetje achter maar ik heb m toch bij kunnen houden. Als hij even niet keek of een stukje verderop was kon ik mijn piepende ademhaling even zn gang laten gaan. Nee, ik piep niet waar hij bij zou zijn want 'ik ben sportief' (ook nu zit ik weer te lachen achter de laptop).

Op Maandag wilde ik graag naar Wanaka (stadje zo'n 100 km verderop) en ik wilde in de shotover jet, hoe ging ik dit voor elkaar krijgen? Dat lees je zo:

‘S ochtends vroeg stond ik braaf met mijn papiertje 'Wanaka' naast de weg om te liften naar dit prachtig stadje. Na ongeveer een half uurtje naast de weg te hebben gestaan werd ik meegenomen door een jongen van weer dezelfde leeftijd als ik.

Hij heeft me bij het 'mind twisting' Puzzling World afgezet waar ik naar binnen ben gegaan. Dit is een 'familiepark' waar zo'n 5 verschillende kamers waren die gevuld waren met illusies en gedachte spelende ruimtes. Een aantal foto's hiervan staan op mijn Facebook.

Na een lekkere cappuccino in het zonnetje te hebben gedronken en wat winkeltjes te hebben bezocht was het weer tijd om terug te gaan om de shotover jet in Queenstown te doen. Deze keer hoefde ik maar 15 minuutjes met mijn papiertje naast de weg te zwaaien voordat ik werd meegenomen. Deze gepassioneerde man met zijn honden-leid-de-schapen-in-de-goede-directie-wedstrijden heeft me afgezet in Queenstown. De shotover jet was super. Dit is een speedboot die rakelings lang de rotsen sjeest in een nauwe rivier tussen de canyons. Erg spectaculair!

Na de busreis terug heb ik mijn laatste nachtje in een eigen privé kamer geslapen omdat de eigenaar van het hostel vond dat ik een goede nachtrust mocht hebben.

Nu ik weer terug in Auckland ben, zit ik nog na te genieten van al mijn avonturen en kan niet wachten om over 5 dagen naar Fiji te gaan.

Voor degene die het nog niet weten: Ik heb besloten om dit jaar voor de tweede keer te gaan reizen maar dit zijn slechts ideeën. Ik wil eerst 2/3 maanden werken in Perth(Australië) en vervolgens gaan reizen door Azie: Cambodja, Laos, Vietnam, Indonesië, Thailand, en Maleisië.

Maar nog eerst een paar maandjes lekker genieten van de zomer in Nederland.

Het komt al zooooo zichtbij.

Ik heb mijn motor al verkocht (sniksnik) en mijn bed is ook al van de markt.

Op 16 juni land ik weer met beide voetjes op Nederlandse grond.

Tot snel!

Liefs xx Kyra

Dat backpacken bevalt me wel hoor!

Hoi allemaal!

Zoals beloofd mijn avonturen van Fiji en nog een beetje van de vorige keer. Als ik heel eerlijk ben moet ik zeggen dat ik helemaal geen zin heb om over 2 weken geleden te schrijven aangezien mijn hoofd nog helemaal vol zit van Fiji.

Daarom begin ik meteen met mijn geweldige vakantie (nog steeds aan de andere kant van de wereld haha).

Op 10 april kwam ik aan op het vliegveld en aangezien dit mijn eerste reis in mn eentje was had ik toch wel een beetje kriebeltjes hoor! Zou ik dat ene meisje zijn die 's avonds helemaal alleen dr avondeten aan het eten was, of misschien vond ik de mensen in het hostel helemaal niet leuk blablabla, bullshit! Het was geweldig!!

Op het vliegveld werd ik opgewacht door de mensen van het hostel om mij en 6 andere backpackers naar het hostel te brengen. Nadat ik iedereen van het hostel (personeel) ontmoet had, viel mijn mond open. Jeetje, wat zijn dat aardige mensen! Ik heb eerlijk gezegd nog nooit zo'n vriendelijke mensen ontmoet en dan waren het niet alleen toevallig de mensen van dat hostel maar werkelijk alle inwoners van Fiji en haar eilanden. Iedereen onthoud je naam en wil je zo goed mogelijk helpen, probeer dat maar eens te doen voor zo'n 20 mensen die komen en gaan.

Het hostel was erg gezellig en iedere avond na het avondeten was er Kava party: Kava is het locale Fiji (non alcoholisch)drankje dat gemaakt is van gedroogde wortels van een peperplant omgetoverd in een poeder die gemixt wordt met water. Oke, het smaakte naar modder maar ik dronk het voor de gezelligheid en een beetje voor het respect. Kava word gedronken om nieuwe mensen te verwelkomen of te bedanken. Om een beeld te scheten van de gezelligheid er rondomheen: Iedereen zit op de grond (uiteraard in het zand of op kussens) en er wordt constand gitaar gespeeld en gezongen. Werkelijk alle Fijians hebben een prachtige stem en zingen meerstemmig of solo.

De tweede dag ben ik naar het centrum van de hoofdstad Nadi gegaan die het ergste getroffen was door de overstromingen. Alle winkels waren in de opruiming, alle winkels stonken en alle kleding en producten zaten vol met modder. Dat had wel een grote impact op mij omdat je zag dat er zoveel verwoest was.

Toen we met de bus terugreden was er een weg afgesloten en de buschauffeur zag een goede manier om dat op te lossen: gewoon een stukje over het strand rijden haha, iets wat je niet snel zult meemaken.

Die avond was er een vuurshow, erg spectaculair en mooi om te zien en na wat shotjes van mijn tequilla (tax- free gekocht op het vliegveld) waren we klaar om op stap te gaan. We hebben het erg gezellig gehad daar en toen we terug waren bij het hostel zijn we nog gaan genieten van een van de jongens zn gitaarmuziek en natuurlijk weer gezang met de mensen die ik ontmoet had in het hostel.

De volgende dag zou mijn veerboot naar het Mana-island vertrekken. De hele vakantie had ik niks gepland en heb ik van dag tot dag geleefd, heerlijk!

Onderweg naar het eiland heb ik een meisje leren kennen en uiteindelijk zijn we de hele vakantie bij elkaar blijven plakken.

Na 1uur op onze privé-boot te hebben genoten, stopten we midden op zee en de twee mannetjes van de boot waren druk bezig om de motor weer aan de praat te krijgen. He, wat vervelend, daar ben je dan midden zee met helderblauw water van 28 graden in het zonnetje: de perfecte gelegenheid voor een verfrissende duik. Omdat de motor oververhit was zijn we op slakkentempo teruggevaren om alle spullen over te laden op de boot die ons tegemoet gevaren kwam. Balen? Nee joh, een middagje op het dek van de boot liggen en genieten is helemaal niet zo erg als het klinkt haha!

Op het Mana island ben ik meteen aan mijn PADI lessen begonnen om mijn scuba duikcertificaat 'open water' te halen. Hier ben ik 3 ½ dag mee bezig geweest met een privé instructrice en ik heb ontzettend mooie dingen in de zee gezien! Een heleboel harmless haaien (zo'n 1.5 - 2m reefsharks) een schildpad een aal van 2m lang en alle kleuren en soorten vissen die je je maar kunt bedenken. Fiji is een van de top 5 landen om te duiken wegen haar prachtige grote verscheidenheid aan koraal en zeeleven.

Ik heb in die 3 dagen, 6 duiken gemaakt (had een deal gesloten met de duikschool). Je gaat dan weg op een bootje en ergens midden op zee stop je, je gaat in het water naar beneden en opeens ben je bij een prachtig rif.

Ik had het goed bekeken op mana island want er waren 2 backpackers resorts (hostels) en ik zat in het resort met het beste eten en slaapaccomodatie en buiten de slaap- en eettijden was ik te vinden bij het ander hostel waar Daniela verbleef (zo'n 2 minuten verderop). Daar hadden we een groep vrienden gemaakt waar we ons de sochtends, smiddags en savonds erg goed hebben vermaakt. Iedere avond hebben we gedronken (op beter gezegd gezopen) en ik heb aardig wat leuke regels leren kennen voor het kaart- drinkspel kingzen: 1. De gekko: iedereen zo snel mogelijk van de vloer (met als gevolg vallende mensen en een hoop chaos. 2: de trol: de trol kruipt onder de tafel en blijft daar tot de volgende trolkaart omgedraaid wordt. Het enige voordeel van de trol is dat diegene wie dan ook op de knie mag tikken en diegene moet dan zijn/haar drankje geven aan de trol onder de tafel. 3: Stephen Hawkings: Stephen is alsways thirsty: Handen over elkaar, hoofd schuin omhoog gekanteld en zo moet je stil zitten tot de volgende Stephen Hawkings kaart getrokken wordt, maar! Zoals ik al zei: Stephen is always thristy dus iedereen mag wat dan ook in Stephens mond gieten haha!

Overdag hadden we 2 kayaks gehuurd samen met 2 anderen: Zonder succes rond het eiland gekayakd maar we hebben wel ontzettend gelachen! Een van de kayaks had een lek en er was geen enkele mogelijkheid om te blijven zitten zonder om te vallen. We hebben proberen te staan, zitten, omgekanteld maar geen succes. Terug op het eiland hebben we gerelaxed in de hangmatten.

Iedere avond was het weer een feest en buiten alle gitaarmuziek heb ik een gewelige tijd gehad om Mana island zelfs zo goed dat ik op de dag dat ik terug naar het main island zou gaan mijn verblijf heb verlengd met 1 nachtje langen. Ook Daniela vond dit een goed idee. Die avond na het avondeten kwam ik het hostel binnen en voor zo'n 10 seconden wist ik niet wat er was gebeurd: Ik herkende niemand en iedereen keek me aan alsof ik stom was. Na die 10 seconden kwam ik erachter dat het cross dressing night was, vandaar dat ik niemand herkende. Sommige jongens zagen er gewoon schrikbarend vrouwelijk uit en ik heb die avond bier gedronken en kut geroepen als een echte man. Haha niet helemaal waar maar ik heb wel bier gedronken in een voetbal tenue. Na de modeshow was het weer tijd voor ons legendarisch drinkspel.

Die dag erna zouden Daniela en ik op dezelfde veerboot het Mana island verlaten. Ik zou naar het main island gaan en Daniela had al een nachtje geboekt op Beachcomber island: het party island van Fiji. Om het lekker spontaan te maken ben ik op Beachcomber uitgestapt, bij de receptie vlug een bed geboekt om daar nog 1 nachtje te verblijven. Dit eiland was kleiner dan Mana island maar het was net zo mooi of zelf mooier. Je kon binnen 20 minuten rond het eiland lopen en dit werd gerund door 1 backpackers resort. In het midden was een soort van club waar iedere avond het feestje zou moeten zijn. Het feestje viel een beetje tegen aangezien iedereen erg vroeg naar bed ging omdat ze er niets aan vonden. Daniela en ik hebben ons wederom weer goed vermaakt die avond. De rest van ons verblijf hebben we op het strand gelegen en van het nog betere eten genoten van het eiland.

Eenmaal terug bij het hostel op het main island in Nadi zouden Daniela en ik de laatste uurtjes bij elkaar zijn. Om 7uur 's avonds ben ik meegegaan naar het vliegveld om haar uit te zwaaien maar er was grote chaos toen ze wilde inchecken: Er ging geen vlucht die avond en na de stress momentjes kwamen we achter dat ze zich een dagje vergist had en de volgende dag pas zou vertrekken hahaha!

Terug bij het hostel besloten we om dat te vieren met een avondje op stap (voor de verandering). Na de gezellige Kava avond zijn we met een onbekende groep op stap gegaan en alweer een goede avond gehad.

Ik was ervan in de veronderstelling dat mijn vlucht om 8uur 's ochtends zou vertrekken. Om 6:45 schrok ik wakker en ben ik uit bed gesprongen mn tas 'ingepropt' en de slaapzaal uitgerend. Ik rende de receptie binnen vol paniek dat ik mijn vlucht zou missen en dat ik onmiddellijk naar het vliegveld moest. Het vrouwtje van de receptie sprong op, rende de straat op en schreeuwde naar alle taxi's dat ze mij naar het vliegveld moesten brengen. Met een hartslag van 220 kwam ik aan op het vliegveld en zag ik dat er nog een rij stond voor het inchecken van mijn vlucht. Opsie, ik had me 3 kwartier vergist en ik was weer zo'n 5 minuten rustig. Totdat ik erachter kwam dat ik mijn camera vergeten was. Shit! Ik ben naar de informatiebalie gegaan, viavia het hostel gebeld die mijn camera aan een taxi chauffeur gegeven hebben die naar het vliegveld reed. Ik heb alleen de taxikosten hoeven te betalen en toen kon ik lekker gaan genieten van mijn kater. Pfoee, geen goed idee. In het vliegtuig heb ik mijn tanden gepoetst en mezelf enigszinds gefatsoeneerd en op naar Auckland.

Nu zit ik weer hier thuis, in bikini in de zon mn bruine kleurtje bij te houden haha!

Ik denk dat dit de beste vakantie ooit is geweest, ik heb me ontzettend goed vermaakt en dat backpacken bevalt me misschien een beetje te goed hihi.

Morgen, pfoee dat gaat snel, gaan Pauline en ik skydiven woehoeeeew! Vanmiddag/ vanavond heeft Pauline een verassing voor ons, we gaan iets doen maar ik weet niet wat. Misschien een rugby wedstrijd van de All Blacks ofzo? Ik weet het niet en wil niet op google kijken of ik gelijk heb hahaha!

De motorrit van 400km in een notendop: Een man sprak me aan terwijl hij naar mn motor stond te kijken. Ik zei dat ik die middags waarschijnlijk voor een ritje ging en hij zei dat hij ook een motor had en wel samen wilden gaan. Ik ben terug naar huis gereden om er even over na te denken want zou dit niet gevaarlijk zijn? Maarja, lijkt me leuk om een 'bikerbuddy' te hebben en ik kan altijd terug naar huis rijden als het me niet bevalt. Toen we bij elkaar kwamen op de afgesproken plaats had hij al een hele tocht uitgestippeld (voorbereiding, nog nooit van gehoord:P) en het was een prachtige rit. Over een kronkelachtig weg (leuk met al die bochtjes) door de natuur naar een cafe, het strand en wat scenic views.

Dit was uiteindelijk de 1^e en laatste rit met deze gast aangezien hij me subtiel versierde en uiteindelijk uitnodigde voor een diner en een filmpje, hij is zo'n 20 jaar ouder ofzo, bahbah.

Dat was het dan weer. Na 8 dagen op blote voeten te hebben gelopen begin ik maandag weer met lesgeven. Nog maar 5 weekjes lesgeven, pfff gaat allemaal veel en veel te snel!

Beetje een lang verhaaltje maar ik kon het niet korter maken haha, ik hoop dat jullie genoten hebben, ik in ieder geval wel.

Voor een impressie van 2 mn favoriete fiji nummer:

http://www.youtube.com/watch?v=Y4G7W8Cp9KY

http://www.youtube.com/watch?v=-YAf4Tp3Lgc&feature=related

Ik krijg er zelfs nog steeds kippenvel van.

De weken voor mijn Fiji vakantieeee!

Laat ik eerst even beginnen overde vreselijke omstandigheden waar ik nu in zit terwijl ik mijn verhaal schrijf: Ik zit hier op ons terras in de zon met een glaasje wijn (of meer) gekoeld door bevroren aardbeien en met een lekker gitaarmuziekje op de achtergrond. Af en toe zing ik zachtjes en bescheiden een liedje mee maar verder is het vooral genieten en terugdenken aan de dingen die ik hier heb meegemaakt.

Ik begin maar meteen met waar ik gebleven was: St. Patricks Day. Van tevoren heb ik nog geSkyped met de meiden uit Maasbree. Zij gingen indrinken en ik ging bijna indrinken haha! Het skypen was echt geweldig en het leek alsof ik 'gewone avond' met de meiden was.

Uiteindelijk ben ik in mn eentje naar Takapuna gegaan om nog iets mee te pikken van de nationale feestdag. Het was natuurlijk wel een beetje eng maar ik kwam al snel genoeg bekende tegen (Jahaaa, ik heb al 'bekende' hier in Nieuw Zeeland). Daar heb ik even iets mee gedronken waarna ik natuurlijk ook weer alleen op een barkruk ben gaan zitten, hopend dat iemand me zou aanspreken haha. Na met een groep mannen van 30-40 jaar gesproken te hebben kwam ik ALWEER een bekende tegen. Een collega van mij was ook in zn eentje gaan feesten en uiteindelijk ben ik na 2 guiness biertjes en een rum-cola met mijn huisgenootjes braaf naar huis gefietst.

Die week heb ik weer 'gewoon een weekje les gegeven'. Tussen het lesgeven door heb ik eventjes mijn theorie binnengehaald voor mijn motorrijbewijs! Woehoew!! Dit was ook de week dat de lessen van het scuba diven begonnen. Daar heb ik natuurlijk flink van geprofiteerd en ik hoop aan het eind van mijn stage een soort van certificaat te krijgen:).

Op vrijdag had ik vrij en dat gaf me natuurlijk de perfecte gelegenheid om op donderdagmiddag na stage spontaan op mn motortje te springen en zo'n 250km rijden naar Rotorua waar pap en mam waren. 2 dagen mn rijbewijs en daar reed ik dan, 3uur om eventjes naar pap en mam te gaan.

Eenmaal in rotorua hebben we het echt ontzettend naar onze zin gehad. Rotorua staat bekend om zijn 'smelly waters' dat zijn heet waterbronnen die uit de grond komen. Sommige zijn zo heet dat je het kokend water omhoog ziet komen door de stoeptegels. Het hele stadje stinkt naar rotte eieren door het zwavelzuur van de bronnen. We zijn naar een park gegaan waar we een ongelofelijk spectaculaire (uhum) geiser omhoog hebben zien spuiten en daarna zijn we door het park gelopen waar allemaal van deze heet water bronnen te zien waren. Het water/de grond had allemaal verschillende kleuren door de verschillende stoffen in de grond, ik moet zeggen dat ik het best wel bijzonder vond om dat zo te zien.

Op de terugweg zijn we naast de weg gestopt en hebben we in een warme natuurlijke bron gezwommen. Als je een stukje je uitmonding in liep werd het op een gegeven moment gewoon te heet om in het water te blijven!

'S Avonds hebben we een 'hangi' gegeten, een natuurlijke wijze van je eten gaar stomen. Je zet je potje met eten in de grond en 5uur later is je maaltijd klaar. Het was heeeeeeerlijk!

De dag dat ik vertrok zijn we nog even naar een marktje gegaan en daarna ben ik gaan 'Zorben'. Kort maar krachtige uitleg: Van een berg afrollen in een opgeblazen hamsterballetje haha! Het eerste stukje kon ik nog meerennen in de bal maar ik viel al gauw met mn gezicht naar voren en heb me lekker mee laten glijden met het laagje water in de bal. Na het zorben zijn pap en ik nog in een andere zorb-bal gegaan. Hier werd je in vastgebonden en deze was droog. We hebben ons ontzettend vermaakt door elkaars gezichten uit te lachen terwijl we 90 seconden werden rondgedraaid.

Eenmaal terug in Northcote heb ik weer t/m woensdag les gegeven.

Die woensdagmiddag heb ik spontaan een busticket naar Tauranga geboekt om het laatste weekend met pap en mam door te brengen. We zijn op donderdag naar Mt Maungaunui gegaan. Toen we met het busje van pap en mam dor het stadje reden zei pap doodnormaal: 'Kijk Kyra hier rechts gaan we dalijk een surfplankje voor je huren'. Daar zeg je natuurlijk geen nee tegen.

Na de surfers een beetje geobserveerd te hebben was het tijd om zelf het water in te gaan maar oei, toen ik onderaan het water stond leken de golven toch iets groter dan vanaf het strand. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel een beetje eng vond hoor :p Toch heb ik lekker gesurft en voelde me net een echte pro toen ik met alle andere surfers op mn plankje in de zee zat, wachtend op een goede golf.

'S Middags zijn pap en mam Mt Maungaunui omhoog gelopen en ik heb een poging tot rennen gedaan. Viel dat ff tegen! Het grootste gedeelte heb ik gerend maar ja, ik heb helaas ook een aantal stukje moeten lopen:P. De heerlijke ijscoffee vooraf had me denk ik gewoon te weinig energie gegeven want met mijn conditie had me dat makkelijk moeten lukken hahaha!(of niet).

'S Avonds zijn we naar een ander stadje gereden en na een gezellige avond op een verlaten camping zijn we S' ochtends richting Auckland gereden. Onderweg zijn we nog een aantal keer gestopt en in Auckland hebben we nog een ijscoffee gedronken.

Op zaterdag zijn we naar een markt gegaan in het wijnstadje van het noordereiland. Nadat we allerlei dingen geproefd hadden op de markt en na onze eerste portie oesters(Beetje vreemd maar wel lekker) zijn we een wijn proeverij tour gedaan.

Omdat de druiven-oogst zo slecht was dat jaar mochten we zoveel druiven eten als we wilden. Mam en ik zagen natuurlijk een kans om ons buikje rond te eten terwijl we door de wijngaard dwaalden. Ons excuus was: Ik heb dat nog nooit gemogen dus nu nemen we het ervan. De terugweg naar Auckland was natuurlijk ook niet heel vloeiend. We zijn onderweg nog gestopt om luchtbuks te schieten, waar pap verassend genoeg ietjes beter in was dan mam en ik en we zijn nog naar een honing- makerij/ cafe gegaan. Daar kon je wel 20 verschillende soorten honing proeven en je raad het al: ook dat hadden mam en ik nog nooit gemogen dus we kunnen nu precies vertellen welke honing lekker is en welke niet haha!

S' avonds hebben we in een foodcourt in Northcote gegeten en daarna hebben pap en mam mij naar de rugbyclub gebracht voor mijn eerste werk-avondje. Jaja ik ben nu barvrouw bij de rugbyclub.

Op zondagochtend was het tijd om afscheid te nemen van pap en mam. Om 6.00 'S ochtends zijn we nog naar de markt gegaan waar we broodjes en ik stiekem een lekkere chimney voor pap en mam hadden gekocht. Op het vliegveld hebben we een lekkere cappuccino gedronken en deze ovengebakken deegrol met suiker en kaneel opgegeten. Het vertrek was niet makkelijk maar de reis was verder heel goed verlopen voor pap en mam.

Ik zal nu toch echt moeten stoppen want ik ga zo naar Fiji:

Alvast een sneak peak om jullie nieuwsgierig te maken over de dingen die ik nog moet vertellen:

• Foto's van mijn huis (ja ik weet het, nog steeds)
• Foto's van afgelopen weken
• Film in de haven met Pauline
• Spontane motortour van 400km met een vreemde man
• MIJN VAKANTIE IN FIJIIIII!!

Mijn zwembandjes zijn al ingepakt maar ik denk deze niet meer zo erg nodig te hebben als aan het begin van afgelopen week. Fiji was getroffen door grote overstromingen en een cycloon maar nu zal alles waarschijnlijk weer opgelost zijn.

Tot snel en nog vrolijk Pasen :)

Liefs xxx Kyra

Ik ben er nog hoor!! Alleen even 2x op kamp geweest en een motor gekocht :)

Dat is weer eventjes geleden zeg! Oftewel, ik heb het weer goed naar mn zin gehad en heb me geen moment verveeld haha!

Het Kamp met de 2^e jaars was echt super. Het was op een prachtig rustig eiland waar we met de veerboot heen zijn gegaan. Omdat het kamp niet meteen aan de kant van het eiland lag waar we aankwamen moesten de leerlingen nog 2uurtjes lopen en wij..... wij zijn achterin een busje

Pauline en ik zijn 4 dagen op het 'out camp' geweest(met 2 andere 'docenten' en ieder 1 dag op het 'main camp'. Op het out camp kwamen de leerlingen om 16.00u aan, genoten ze van een heerlijke maaltijd die wij gemaakt hadden, bleven ze een nachtje slapen in 2 grote tenten en liepen ze na een liefdevol ontbijtje rond 10uur weer terug naar het main camp. Op het main camp waren alle activiteiten zoals: klimmen, snorkelen en actieve samenwerkingsopdrachten en sliepen ze in grote slaapzalen. Degene die tussen de regels door kunnen lezen hebben allang gezien dat we het weer eens goed getroffen hadden. De hele middag konden we doen en laten wat we wilden op een stukje (bijna) onbemand eiland. 'S Avonds moesten we even zwoegen voor het avondeten en daarna mochten de kids lekker vrij rondspelen. Nadat ik de meiden stil had gekregen in hun tent kropen wij lekker in onze slaapzakken in ons tentje om de volgende ochtend rond 7.30u wakker te worden om voor het ontbijt te zorgen.

Een van de avonden kwam een supervisor van het eiland naar ons toe om te vragen of er iemand zin had om met zijn vrouw te gaan vissen vanavond. Al snel werden we de auto in geduwd en zaten we in het bootje op de zee met onze hengel in het water te wachten (ofja, Pauline en dat vrouwtje wachten en ik inhalen) tot er iets toehapte. De ene naar de andere snapper bleef bijten (of ik was gewoon heel erg goed) maar helaas was meer dan de helft te klein om te houden. Uiteindelijk heb ik 2 snappers gevangen die natuurlijk mee gingen naar het vasteland om de volgende dag op de BBQ te grillen als lunch:) Heerlijk en geweldig om mn zelf gevangen vissen te delen met de 2 docenten.

De rest van de week hebben we het relaxen, de middagdutjes, het zwemmen en zwoegen goed doorgebracht. Het main camp was ook wel leuk maar ik zag me toch liever stinken tussen de tenten met ons te laag hangend solar pisstraaltje (ook wel solar douche genoemd).

Een weekje lesgeven was zo ontzettend vermoeiend dat we de week daarna weer op Maori kamp moesten (hehe wat vervelend:P) Maar eerst!!!!! Pap en mam een geweldig weekendje bezorgen woehoew!! Op donderdagavond had ik de kriebeltjes toch wel in mn buik. De kan sangria stond al in de koelkast samen met de ambachtelijke pindarotsjes en een muziekje en de kaarsjes stonden al klaar voor gebruik. Na zenuwachtig een uur op het vliegveld naar die stomme schuifdeur te hebben gekeken kwamen ze daar eindelijk uit, en ja hoor: het was geweldig! De hele avond en nacht hebben we bijgepraat en de volgende ochtend stond een luxe (en flink) ontbijt voor ze op tafel.

Op donderdagmiddag had ik de huurauto al opgehaald en in mijn straat gezet en op donderdagavond stond de huurauto in mn straat zonder rechter spiegel. Dat moest natuurlijk even worden opgelost en vrijdag hebben we dit eventjes zelf gefixt:) een beetje onverwacht maar vol spanning had ik zaterdagochtend mijn eigen motor voor de deur staan: Een rode suzuki GN250!:D Tijdens ons rustig dagje op vrijdag hebben we tijd vrij gemaakt om eventjes naar 2 motors te gaan kijken. Zaterdagmiddag heb ik pap en mam langs de scenic view route genoemd 'Bay road' gereden en zijn we een biertje gaan drinken in een authentiek dorpje Puhoi(herinnerde me aan Postel in Belgie). Vervolgens zijn we naar de 'hot water springs', oftewel warme zwembaden met chloor en zwavel gegaan met de vrijkaartjes die we van de vrouw van de motorverkopen hadden gekregen. Pap en mam konden even lekker een dutje doen in het water (ze kregen het voor elkaar hoor) en rond een uur of 9 zijn we weg gegaan. Ik heb pap en mam meegenomen naar Mount Victoria om vanaf de North Shore een prachtig uitzicht te zien op Auckland met een flesje champagne natuurlijk. Zondag zijn we eerst naar de markt in Takapuna gegaan waar we vanalles geproefd hebben en daarna naar Auckland gegaan. ‘Smiddags heb ik ze meegenomen naar het strandje Piha waar we onze sushi van de markt en andere lekkernijen hebben opgegeten. 'S avonds heb ik mijn eerste (en enige) motorles gehad van pap. Lekker geBBQd en genoten van onze laatste avond.

Op maandag heb ik pap en mam een goede reis gewenst naar het zuidereiland en ze er even aan herinnerd dat ze niet moesten vergeten terug te komen naar Auckland binnen 3 weken.

Dinsdag was het weer tijd om er even tussenuit te gaan (hahaha). Met de bus zijn we naar het noordelijkste dorpje op het noordereiland gegaan met Maori kamp. We verbleven in een 'morae', een ontmoetingsplaats voor Maori's. Na een muzikaal ontvangst genoemd de Powhiri (klinkt als: poh-ve-rie) hebben we avondeten gekregen en zijn Pauline en ik met 50 leerlingen in een grote slaapzaal gaan geslapen. 'S Ochtends zijn we naar een zeer heilige plek gegaan voor de Maori cultuur. Het noorderlijkse puntje van het noordereiland waar je echt niet verder naar het noorden kunt lopen. Zij geloven dat dat de plek is waar hun ziel de aarde verlaat nadat ze overleden zijn. Dat is ook de plaats waar de Tasman zee en de Pacific ocean elkaar ontmoeten. Je kunt golfjes en een tegenstroming zien op de plek waar ze twee zeeën in elkaar overgaan.

Na een flinke wandeling naar en over het strand zijn we gestopt om eventjes te eten en te relaxen. De kids (en wij) konden spelen op een flinke stijle zandberg en daarna hebben we een lesje: 'Wat kun je allemaal rauw eten uit de zee' gehad. Als echte 'survivors' was iedereen druk bezig met het zoeken van mosselen, Paua schelpen en een soort van zee-egels(Kina). Met messen waren de kinderen onder water de Paua schelpen los aan het wrikken en met T-shirts om hun handen te beschermen waren ze in het water aan het zoeken naar de Kina's. De grootste mosselen die ik ook heb gezien werden hier rechtstreeks uit de zee gehaald. We konden het natuurlijk niet maken om niet alles te proeven en hebben rauwe mossel, Kina en Paua gegeten. De rauwe mossel was iets minder maar de rest was goed weg te knagen. Het was wel duidelijk dat alle slurpende Maori's er iets meer van genoten dan Dominique en ik dat deden maar het was een geweldige ervaring!

Op donderdag zijn we gaan sandboarden van de zandduinen. Net zoals het klimmen op de rotsen de dag van tevoren maakte veiligheid hier ook niet zo heel veel uit. Dat sandboarden ging hard!! Je zou bijna zeggen dat het gevaarlijk was maarja, dat woord komt hier volgens mij niet zo vaak voor in hun woordenschat. Het was echt ongelofelijk vet. Na een klim van 10 minuten kon je 10 seconden genieten van je afdaling naar beneden om een miezerig piepschuim bodyboard. De leerlingen moesten met ‘zn 3en samen doen met een bodyboard en wij hadden alle 3 ons eigen board. Pauline en ik zullen niet langer dan 3 minuten onderaan de berg gestaan hebben of we waren weer naar boven aan het klauteren. Alweer hebben we ontzettend genoten.

We hebben die dag nog noodgedwongen gezwommen in het zwembad bij een basisschool omdat de stroom was uitgevallen in de Morae., prima oplossing toch:P? Een dagje eerder dan gepland, op vrijdag, zijn we rustig terug gereden naar Auckland omdat een van de familieleden van de familie in de Morae was overleden en de Morae beschikbaar moest zijn voor het afscheid.

Deze week was weer back to 'real life' en heb ik een aantal ontzettend goede lessen gegeven waar ik toch redelijk tevreden mee ben. Oke, ik moet toegeven ik heb inderdaad een paar keer stiekem op mijn motortje gereden maar zo'n schoonheid kun je toch niet onder het afdakje laten staan. Op zaterdag belden ik een 'bedrijfje' dat de 'Basic handling skills test' afneemt om gewoon eventjes te vragen hoe dat nou precies zat. Het antwoord daarop was: Kun je vanmiddag om 13uur komen? Toen ik daar aankwam op mn motor zei het vrouwtje sarcastisch met een lach: 'Heb je toch nog iemand kunnen vinden die jou en je motor konden brengen?'. Het enige wat ik volgens hun moest doen was zorgen dat ik niet gepakt werd door de politie en dan was alles goed. De test heb ik gehaald en ik hoop dit weekend ook mijn theorie test te gaan halen. Dat leren heb ik deze week op de tweede plaats gezet omdat ik eventjes wat tijd en moeite in het schrijven van mn scriptie moest steken. Allemaal goed gekomen, nu alleen nog mn papiertje halen dat ik legaal mag rijden en dan VROOM VROOOOM!

Morgen ga ik naar een huisfeest in het studentenhuis van een collega-stagaire en zaterdag is het St. Patricks Day. Dat is een Iers feest (in het groen) dat voor alle kiwi's (en ik denk zo ook de Ieren) een goed excuus om je helemaal vol te laten lopen met (groen) bier. Dat kunnen we natuurlijk niet laten glippen en Dominique en ik gaan daar flink van profiteren.

Vanavond heb ik een groeps-Skype gehad met pap, mam en Dave en hebben we bijna als een (uhum) 'normaal' gezin weer lekker kunnen kletsen. De afspraak voor volgende week donderdag staat alweer vast.

Een aantal opvallende dingen over Kiwi-opvattingen en Nieuw Zeeland:

• De meerderheid kan hier niet met een kaasschaaf omgaan of kent dit keukengerei niet eens
• Van patattenmesjes hebben ze hier nog nooit gehoord
• Hoe minder prullenbakken, hoe minder rommel: gooi je afval thuis maar weg (dit werkt ook nog echt)
• Overal waar je komt zijn schone, openbare, gratis toiletten met wc- papier, zeep en handdrogers
• Sushi is hier ontzettend goedkoop (en lekker!)
• Fietsers horen op de stoep
• Boterhammen tussen de middag betekend dat je 'on a budget' bent. Bijna iedereen eet hier warm tussen de middag en 's avonds
• Zelfs als de zon niet schijnt kun je verbranden
• Er zit een patroon in de prijzen van de avocado's, appels en mais bij de Aziatische winkeltjes
• Kleine meisjes op een motor zien er ontzettend stoer uit

Oke, die laatste twee heb ik zelf ondervonden:P

Ik hoop dat jullie je aandacht erbij hebben kunnen houden want ik kon het echt niet korter maken. Tot de volgende keer!

Liefs xxx

Kyra

Toch nog even genieten

Heyallemaal!

Oke, ik zal het maar meteen toegeven, in mijn vorige verhaal zei ik back to real life maar ik heb gelogen want nog steeds zijn we lekker aan het genieten. Vorige week zaterdag zijn we naar het 'chinese lantern festival' gegaan om daarna op stap te gaan in Auckland. Het festival was buiten en daar hebben we ons erg goed vermaakt door onder anderen te luisten naa karaoke door chineesjes), helaas was de stapavond een beetje mislukt omdat we niet de goede kroeg konden vinden. Toen we op zondag wakker werden, belde onze stagedocent om te vragen of we zin hadden om een stukje met hem te gaan toeren. Hij wilde ons een paar mooie plekjes in North Shore laten zien. We hebben nog wat het terras gedronken en daarna zijn we naar zijn huis gegaan voor heerlijke BBQ samen met zijn vrouw een andere collega van ons.

Het concert in het park dat ik beschreef met de reggae band was echt super. We waren erheen gegaan met onze collega en een vriend van hem maar zij wilden al wat eerder gaan. Ik heb mijn huisgenootje opgezocht die daar met wat vrienden was om nog ff lekker te chillen/dansen. Die avond hebben we nog wat gedronken bij ons en hebben we de avond afgesloten met een lekker ijsje in een park.

De dagen op stage zijn echt super! De docenten zijn allemaal heel erg vriendelijk en we worden erg goed behandeldJ De lessen zijn ook geweldig. Ik heb al 3 lessen gegeven (waarvan 1 zwemles, natuurlijk kon ik het niet laten) en ze zijn hier bijzonder positief ook al was het een grote chaos (pluspuntjes als de stagebeoordeling moet worden ingevuld) hahaha.

Ik ben inmiddels al een beetje op zoek gegaan naar een mogelijke baan en deze heb ik erg snel gevonden. Vandaag ga ik beginnen als barvrouw in een lokale bar in een dorpje verder. Dit is allemaal verassend snel gegaan. Ik ging naar de bar, vroeg of ze nog werknemers nodig hadden en 5 dagen later kon ik al beginnen.

Op woensdag zijn we naar een kunst exhibitie gegaan maar daarvoor zijn we nog even iets gaan drinken op mijn werk. De baas heeft me een aantal biertjes gegeven en uiteindelijk ben ik alleen naar de exhibitie gegaan omdat Pauline en Dominique al wat eerder naar huis wilden gaan. Ja hoor ik heb me alweer goed vermaakt in mn eentje :)

Afgelopen vrijdag zijn Dominique en ik nog even blijven hangen op school om te socializen met de staff op de staff-BBQ. Natuurlijk heel erg vervelen dat je dat moet doen als er allemaal lekker eten en bier tot je beschikking is.

Omdat de ouders van Pauline op bezoek kwamen dit weekend hebben Dominique en ik onze eigen wijnproeverij georganiseerd. We wilden graag meegaan op een wijngaard tour op een eiland maar dat vonden we toch iets te duur dus zijn we oplossingsgericht aan het werk gegaan en hebben we zelf maar iets georganiseerd.

Ik had 3 flessen wijn uitgezocht, Dominique 2 en bij iedere wijn hadden we een ander hapje. We hebben de wijn gekoeld (de laatste bevroren als koelelement 1) en toen zijn we met al onze spullen (en 2 wijnglazen natuurlijk) naar een park gegaan. We hadden afgesproken om na iedere fles ieder één glas water te drinken, uiteindelijk hebben we dit terug gebracht naar 1 glas water samen maar omdat het water nog bevroren was (koelelement 2) hebben we het maar op een paar slokjes gehouden. We begonnen met een mousserende rosé wijn met druiven, daarna zijn doorgegaan met een sauvignon Blanc met brie en toastjes, als derde hadden we chardonnay met komkommer en aioli, als vierde een rose wijn met brie, toastjes en druiven en als 5e een ijskoude moscato met pistachenootjes. Hierna hadden we nog de ....... ohwnee, toen waren alle 5 de flessen al op. Daar stonden we zelf ook al van te kijken hahaha! We hebben gelachen, gedanst, gevallen en gezongen, onze dag was zo perfect als het maar kon. Van 13.00 tot 19.30 hadden we ons buitenshuis goed vermaakt. Eenmaal thuis zijn we meteen met bankzaken begonnen en hebben onze slaapparty voortgezet in bed.

Op zondag (Dominique met een lichte kater en ik topfit) hadden we onze eerste voetbaltraining in Beach Haven. We hadden een ongelofelijk heerlijke warming up: 4km over een bospaadje, trap op trap af rennen en vervolgens nog een lang partij spel gedaan. De trainingen duren hier 2uur en het niveau is heel erg afwisselend. Ik voelde me al redelijk thuis in deze training. Zondag gaan we weer.

Inmiddels ben ik naar mijn eerste werkdag gegaan maar dat is ook meteen mijn laatste haha! De baas probeerde me te versieren (niet fysiek maar door te praten) en er klopte iets niet daar. De manager had grote sterke verhalen en 'zijn vader is die avond overleden' maar dat deed m niets. Hij werd de hele tijd 'gebeld' en dan praatte hij hardop over zijn sterke verhalen (eventjes $50000 overmaken naar zn vriendin enzo).

Vandaag hebben we sportdag gehad en dat was echt super. Het was ontzettend slecht geregeld maar omdat iedereen hier zo relaxte mentaliteit heeft maakte dat helemaal niets uit haha! De lunch voor alle docenten waren broodjes van de Subway. Ik heb me er erg goed vermaakt :) ÉN: Ik heb 1.40m gehaald met hoogspringen; het zit er nog een beetje in dus. Een beetje zelf sporten hoort er natuurlijk ook bij.

Ik ben hier naar Nieuw Zeeland gekomen met de intentie om mijn motorrijbewijs te halen maar daar heb ik de afgelopen weken vanaf gezien omdat het allemaal iets te duur zou worden. Nu begint het toch weer te kriebelen en heb de eerste bladzijden uit mijn theorieboek al gelezen. Een collega wil me wel motorrijlessen geven dus dat zit wel goed. Ik moet er nog even over nadenken maar ik begin wel vast met leren :)

Voor nu: lesvoorbereidingen maken en volgende week op kamp met de 2^e jaars. Alweer een goed vooruitzicht dus Joehoew!

Liefs,

xxx Kyra

Auckland; Settelen en .... genieten :)

Auckland week 2 en 3

Jaja daar ben ik weer, inmiddels al bijna een ingeburgerde kiwi.

Nog steeds ben ik van alle nieuwe aan het genieten die ik tegenkom. Mijn dorpje Northcote en de buurdorpjes Birkenhead, Beach Haven en Takapuna(het strand) heb ik allemaal al verkend. Mijn fruit- en groenten- inkopen heb ik al gevonden in een aantal goedkope(re) aziatische winkeltjes maar nog steeds blijft alles erg duur hier.

In mijn huisje gaat ook alles goed, het dakterras is al vele malen ingewijd met een lekker glaasje wijn of een Turks kopje thee. Mijn kamer is zo goed als af, ik moet alleen nog wat goedkope accessoires vinden om het nog een beetje eigen te maken.

Ik zal maar meteen beginnen met al mijn verhalen om jullie niet te lang in spanning te laten wachten.

Vorige week dinsdag zijn we met ‘zn 3en naar het strand gegaan om lekker te relaxen. Toen we daar aankwamen zagen we dat er iets georganiseerd werd en Pauline en ik zijn uit nieuwsgierigheid eventjes gaan kijken. We kwamen terug met een oranje vestje, een timer- enkelbandje en een energiereep: Jaja, Pauline en ik gingen meedoen aan onze eerste hardloopwedstrijd en wel op het strand, zonder schoenen zoals de echte kiwi's het (eigenlijk) zouden moeten doen. We zijn meteen het dorpje in gegaan om een euroknaller 'sportoutfit' en wat eten te vinden maar we kwamen allebei terug met een ontzettend leuk truitje en een lege maag.

We moesten 5km op het strand rennen maar het viel ons nogal op dat (bijna) iedereen hardloopschoenen aan had. Dat was van de ene kant ook wel handig want het rent niet heel erg soepel op allemaal schelpen en stenen. Zo ongeveer 3 seconden na het startschot was al meer dan de helft van de hardlopers ons voorbij gevlogen hahaha! Uiteindelijk zijn we goed gefinisht en ben redelijk tevreden met mijn tijd van 24,40 min.

Op woensdag zijn we naar een auto veiling gegaan. Eenmaal daar aangekomen kon onze auto- zoektocht gaan beginnen. Bij alle auto's binnen onze prijsklasse hebben we professioneel gezocht naar mogelijke problemen. Oliepeil, Koelvloeistof, reserveband, Warranty of Fitness, registratie en de welbekende rem en stuurtest. Helemaal ingelicht door pap kon ik vol overtuiging net alsof doen dat ik daadwerkelijk verstand had van auto's haha! We hadden 1 specifieke auto op het oog maar uiteindelijk is die voor $50,- boven ons budget verkocht aan een stel Maori's. Natuurlijk baalden we dat we geen auto hadden kunnen vinden maar ik moet zeggen dat ik het daar prima naar mn zin heb gehad. Het meesteren van de veilingmeester(of hoe je dat ook noemt) ging echt ontzettend snel en was bijna niet bij te houden/ te verstaan.

Op de veiling sprak een man ons aan of we nog geïnteresseerd waren in een auto. Natuurlijk zijn we voor de verandering weer vol vertrouwen met hem meegegaan naar een shoppingcenter waar we ons een half uurtje konden vermaken in de tijd dat hij de auto ging halen. Hij kwam terug zonder auto omdat hij de motor niet goed genoeg vond. Ongelofelijk dat een wildvreemde zo eerlijk kan zijn.

Een paar dagen later hadden we een deal gesloten met een stel Argentijnse meiden en we hadden afgesproken om op woensdag in Auckland de deal rond te maken en de auto mee te nemen. Na 1 uur wachten zijn we op het industrieterrein (waar we hadden afgesproken) gaan navragen of ze toevallig deze meiden kenden. De baliemedewerksters hebben ons wederom enorm geholpen en we hebben ons telefoonnummer achter gelaten voor het geval dat de Argentijnse meiden terug kwamen.

Niet veel later werden we gebeld door de Argentijnse meiden, ze vertelden ons dat de deal niet meer door ging en hebben ons gewoon kei hard laten zitten. Mijn frustratie zit nog steeds behoorlijk hoog en dat zullen ze vast wel gelezen hebben in mijn iets minder subtiele e-mail die ik ze gestuurd heb (haha).

Diezelfde dag hadden we een afspraak met onze stagebegeleider om alles te bespreken en om de school een beetje te kunnen verkennen.

Hij vertelde ons dat we op dinsdag deel zouden nemen in een Maori openingsritueel van de school. Het ritueel was bedoeld om alle nieuwe studenten en docenten te verwelkomen en op te nemen in de huidige gemeenschap. Vrouwen moesten in een rok/ jurk en mannen in een nette broek. Natuurlijk had ik alleen maar strakke rokjes dus er stond me nog een uitdaging te wachten.

Na het gesprek met onze stagebegeleider hebben Pauline en ik een lift gekregen van een docent naar Birkenhead. We zijn daar terechtgekomen bij een restaurantje/ winkeltje 'Dutch Delight' waar we een genoten hebben van een echte Hollandse kroket!

Het weekend voordat onze stage zou beginnen zijn we gaan kamperen met mijn huisgenootjes, wat vrienden van hun en Dominique en Pauline. In totaal waren we met 9 personen. We zaten bovenin het noordereiland op een camping grenzend aan een kiwi-bos met een keukentje en douchefaciliteiten met warm water:). Helaas was het op zaterdag en zondag redelijk bewolkt en konden we niet genieten van de zon. We hebben ons 's ochtends goed vermaakt door te relaxen, cricket, rugby, voetbal en volleybal te spelen. 'S Middags zijn we naar Tane Mahuta gegaan. Dit is een 2000 jaar oude boom die volgens de Maori cultuur de wereld heeft 'geopend'. Ook zijn 4 dochters en 5 zonen hebben we bezocht in het grote mooie, tropische bos. Overal waar je keek was het groen, echt heel erg indrukwekkend.

Op zondag zijn we naar een meer gereden waar we zo ongeveer 10 minuten hebben gespendeerd aangezien het niet echt zwem-weer was en toen zijn Dominique, Pauline, Kaan en ik naar de supermarkt gereden om wat drinken te halen. Op de terugweg zijn we nog eventjes gestopt bij een strand waar we een prachtig uitzicht hadden over de ruige zee.

Die avond(ook op zaterdagavond) zijn we op 'Kiwi hunt' gegaan. Kiwi's zijn de bekende nationale vogels van Nieuw Zeeland. Het zijn nachtdieren en ze zijn zo dom geweest om het vliegen te verleren. In het bos grenzend aan onze camping kon je een pad lopen waar je mogelijk kiwi's zou kunnen spotten. Pauline en ik hadden ons gesplitst van de grote groep en we zijn geduldig op het pad gaan zitten, wachtend op een van die stomme vogels. Plotseling hoorde Pauline een zacht en schattig snurkje, nee het was geen Kiwi maar ik zat zo comfortabel dat ik rustig was ingedut midden in het bos haha!

Op maandag hebben we alles ingepakt en zijn we op de terugweg naar het 'ninety-mile-beach' gegaan. Na een off road weg van zo'n 30 minuten kwamen we aan op een prachtig strand. De zon scheen, het water was lekker en de omgeving was prachtig. Dat heeft het hele weekend een flinke boost gegeven.

Drie van de jongens spelen gitaar en hebben ons iedere ochtend, middag en avond voorzien van live muziek. 'S Avonds kwamen we met een canadees in gesprek die ook gitaar kon spelen. Met een lekker koud biertje hebben we de hele avond genoten van de muziek en de zang. Een echt camping gevoel dus haha!

Dinsdag: back to real life, de stage zou gaan beginnen.

In onze formele kleding hebben we het openingsritueel doorstaan. Na een Haka, gezang en een praatje moesten we alle docenten begroeten, sommigen met de Maori groet (voorhoofden en neuzen tegen elkaar) of een zoen op de wang.

Die dinsdag, woensdag en donderdag hebben we wat rondgelopen op school, wat lessen geobserveerd en kennis gemaakt met alle docenten.

Woensdagavond zijn we naar het strand in Takapuna gegaan om een van Pauline's en Dominique's te supporten tijdens zijn 1km zwemwedstrijd. Hij is een professionele triatleet die dit zag als training. Het was dezelfde wedstrijd als Pauline en ik aan hebben meegedaan. Je kon namelijk kiezen tussen: roeien, peddelen, zwemmen of rennen.

Op school zijn we nu redelijk bekend met alle regels en lessenplannen. We kunnen onze 'PADI' (scuba duik 'brevet') halen, golf lessen mee doen en health lessen geven. Klinkt allemaal echt ontzettend goed en ik kijk ernaar uit om overal mee te beginnen. De leerlingen zijn (tot nu toe) erg beleefd en het schoolklimaat is lekker relaxed.

Komende maandag hebben we weer vrij en dan gaan we naar een concert in een park in Auckland van de Black Seeds, de bekendste lokale reggae band. Toevallig hebben we tijdens het kamperen de hele tijd de CD van hun gedraaid en zijn we al redelijk bekend met alle liedjes.

Nog 4 weekjes voordat pap en mam komen:)

Tot de volgende keer!

Liefs xxx Kyra

Auckland - New Zealand, de eerste 1,5 week

Nieuw Zeeland

Hallo allemaal! Leuk dat jullie weer geïnteresseerd zijn in mijn avonturen!

Ik zal maar meteen beginnen met waar we deze hele vakantie al zo goed in zijn: Het reizen.

De heenreis begon al goed. Toen we op het vliegveld kwamen moesten we aangeven wat we allemaal in onze koffer hadden. De douane stuurde ons door naar een ander mannetje omdat we aan hadden gegeven dat we voetbalschoenen bij hadden. Ik met mijn ontzettend slim ingedeelde (onoverzichtelijke) tas had mn voetbalschoenen natuurlijk helemaal onderin. Eruit halen, schone zolen laten zien en ze konden weer terug.

Met de bus naar het motel verliep ook niet helemaal vlekkeloos. We hadden de busroute al uitgestippeld maar toen we vol overtuiging in de 2^e bus stapten zei de chauffeur dat die bus de verkeerde kant op ging. Hij heeft ons naast de weg afgezet waar we ons vervolgens een half uur met sightseeing hebben moeten vermaken totdat de volgende bus kwam. Weer terug op het tussenstation stapten we in de laatste bus. We vonden het nogal opvallend dat er 2 vrouwtjes in de bus zaten die we ook al eerder hadden gezien (in de 2^e bus). Zij zeiden dat die 2^e bus wel de goede bus was maar dat hij alleen maar een rondje reed om vervolgens op de goede route uit te komen.

Klinkt allemaal niet zo heel erg maar lees dit verhaaltje nog maar eens een keer door en dan plak je voor en achter iedere bus: 3 grote koffers en 3 kleine koffers met nog wat plastic zakken in de bus en uit de bus.... Maakt het wel wat dramatischer hè;)

De tweede dag zijn we op zoek gegaan naar een onvindbare markt. We zijn toen wel in een heel mooi park terecht gekomen waar we even lekker hebben kunnen genieten van het uitzicht. Op zondag ben ik een stukje gaan hardlopen en ben ik bij een andere markt terecht gekomen. Allemaal eetkraampjes, vers fruit(shakes), koffie en gezelligheid.

Een van de dagen zijn we 's ochtends naar de bibliotheek gegaan om aan onze scriptie te werken. Ik heb mijn tijd daar omgekregen met het lezen van de New Zealand road code for motorcyclists:) Daarna zijn we naar een oude vulkaan gegaan (Mount Eden) om op de top te kunnen picknicken. We konden er weer wat van, dat attractie spelen. Ik heb een paar keer vriendelijk gelachen als een stel

Chinezen stiekem of onstiekem een foto van ons wilde maken.

De oude vulkaan zag er erg mooi uit; Een grote krater in het midden en verder een mooi uitzicht over heel Auckland.

'S Avonds zijn we op stap gegaan. We kwamen in een kroeg met ontzettend veel internationale mensen waar vrijwel alle jongens zo'n 2m breed/opgeblazen waren. Daar hebben we een erg gezellige avond gehad en we zijn erachter gekomen dat we het nachtleven in Auckland goed aan kunnen.

De oom van mam en zijn familie woont hier in Nieuw Zeeland en ik moest ze natuurlijk even ontmoeten na alle goede verhalen van pap en mam. Jan, zijn vrouw Mariet en hun zoon Joey hebben mij meegenomen naar een van de mooiste stranden in Auckland. Waaauw! Het begon met een mooie tocht met een prachtig uitzicht en het eindigde op een zwart strand met een mooie blauwe zee. Het uitzicht op het strand bestond voornamelijk uit (vulkanische?) rotsen, mooie golven, weinig mensen en een groene natuur. In de zee was een nationale surfwedstrijd bezig dus ik heb me daar goed kunnen vermaken. De familie was erg vriendelijk (net als alle andere NZ-ers) en erg gastvrij. Zeker voor herhaling vatbaar!

Buiten alle 'not back to real life' activiteiten begon het ook eens tijd om serieus op zoek te gaan naar woonplaatsen. Na lang zoeken kwamen we erachter dat de kans erg klein was dat we met zn 3en konden wonen. Al snel hadden we besloten om allemaal apart iets voor onszelf te zoeken, wat eerlijk gezegd al eerder in mn hoofd rondspookte.

We zijn bij 3 huizen gaan kijken waarvan er 2 al vrijwel meteen waren afgeschreven. Het andere huis zal het komende half jaartje mijn eigen thuis worden. Een heel schoon (dag)licht huis gebouwd in een Californische stijl met 5 huisgenootjes. Het is een perfecte plaats om tot rust te komen met 2 woonkamers, 2 lounge-gedeeltes, een prachtig dakterras en uitzicht op zee. Al die mooie groene natuur er rondomheen maakt het natuurlijk ook niet veel slechter. Het is geen party-house maar mijn huisgenootjes houden wel van een BBQ (op ons terras) onder het genot van een glaasje wijn of bier;)

Klinkt niet slecht hè!

Wat heel erg opvalt hier in Auckland is dat de mensen ongelofelijk vriendelijk zijn. Iedereen die we de weg vragen zou ons het liefste eventjes met de auto brengen (waar we uiteraard al een aantal keer van geprofiteerd hebben). Het is heerlijk om goed geholpen te worden als toerist, vooral als je zonder vrees bij iemand in een auto kunt stappen als dat even nodig is.

De stad zelf is natuurlijk niet zo groot als Kuala Lumpur maar de queenstreet (hoofd/ winkelstraat) is een prima plaats om je middagje door te brengen. Het gedeelde Newmarket waar we nu zitten is ook niet slecht en ik ben al een paar keer alles gaan verkennen.

Het is hier allemaal wel opvallend duur, met name de consumpties in cafés, supermarkten en ijskraampjes. Gelukkig kan dat allemaal gecompenseerd worden met (ja nog een keer) de ontzettend vriendelijke mensen hier.

Zodra ze je (Nederlands) accent horen (heb trouwens al 2x gehoord dat ik een Amerikaans accent heb:p) willen ze weten waarom je hier bent en voor hoelang en of ze ons ergens mee kunnen helpen. Een verkoper bij een telefoonzaak heeft ons zelfs geholpen met het zoeken voor apartementjes.

Het weer is hier prima (ben inmiddels alweer 2x verbrand) maar wel heel afwisselend. 'S Avonds koelt het lekker af en overdag wisselen de zon en een kleine bewolking zich af. Af en toe een tropische kleine regenbui, gevolgd door een flinke vloedgolf aan zon, gevolgd door een lekker briesje. De grote shoppingmalls hebben we ook al ontdekt en hebben ons al in verschillende malls kunnen vermaken.

P.s. Als je op google earth/ streetview mijn huisje wilt zien: Sylvan Avenue 93A, Northcote, Auckland (het huis ligt niet meteen aan de weg maar een stukje verder achter de oprit).

Maandag over een week begint onze stage en hebben we er zin in: Nee, niet echt haha!

TotSkype!

Liefs xxx Kyra

Pulau Pangkor, even lekker relaxen

Pulau Pangkor

De afgelopen week hebben we meer dan genoeg tijd gehad om lekker te relaxen en bij te komen van al onze ondernemingen in KL. Heel eerlijk gezegd zijn we ook tot die rust gedwongen want wat wil je anders op een eiland met een omtrek van 8km.

Ons was verteld dat er op Pangkor ontzettend mooie stranden waren met een blauwe heldere zee en daar hadden ze gelijk in! Waauw wat is dat een mooi eiland! Het midden van het eiland was een bergachtige jungle en aan de buitenkant lagen de stranden en de dorpjes.

We kwamen er ’s avonds aan en hebben ons zo snel mogelijk in onze bikini gehesen. Na de verfrissende duik zijn we wat gaan eten. Na het eten voelde Pauline zich niet zo lekker en is ze terug naar het hotel gegaan. Aangezien het alweer een tijdje geleden was dat Dominique en ik hebben kunnen genieten van een biertje, werd het weer eens tijd. De halve liters gingen er verassend goed in. Toen het restaurantje dicht ging hadden Dominique en ik nog snel 2 biertjes kunnen regelen die we graag op het strand wilden gaan opdrinken. Toen we richting het strand liepen (zo’n 30 meter verder hihi) sprak iemand ons aan. Hij heette “Non” en hij wist wel iemand die ons glazen kon geven, dat was geweldig. Hij bracht ons wel even op zijn scooter. Ook toen stonden we weer voor een twijfelachtig moment of we deze Non wel konden vertrouwen. Maar natuurlijk, aangezien Dominique en ik graag van het goede uitgaan in de mens, zijn we met zn 3en naar “his friend” gereden. Toch vroeg Dominique hoelang het rijden was omdat we wel zelf thuis wilde komen waarop Non antwoordde “ten minutes”. Wij natuurlijk en paniek en wisten niet hoe en hoe snel we die scooter tot stilstand moesten laten komen. Na zo ongeveer 1 minuut rijden stopte hij gelukkig en zei dat we er al waren, pfieeeeuw! Conclusie: Non sprak gebrekkig Engels.

We ontmoette de baas(Big boss) van een strandtentje die ons glazen en heerlijke vodka cola kon aanbieden. Na 1 glaasje te hebben gedronken zijn we netjes terug naar huis gegaan.

De volgende dag gingen we voor het restaurantje van de “Big boss” op het strand liggen. Plotseling stond Non voor onze neus en hij had zijn boot meegenomen, hij heeft ons meegenomen naar het eiland tegenover (zo’n 3minuutjes varen) en daarna zijn we gaan snorkelen. We waren omsingeld door vissen omdat Non brood in het water bleef gooien, echt geweldig! Die dag ben ik verstandig(er) geweest en heb me op tijd ingesmeerd met factor 50. Dominique en Pauline hadden wat minder geluk en zijn redelijk verbrand geweest.

Dag 12 hadden we 3 scooters gehuurd. Dit waren niet de scooters die we in Nederland kennen maar dit waren scooters die zo’n 100km/u haalden. We hebben het eiland rond gecrost, bij een Chinese tempel/tuin geweest en we hebben een school bezocht. Even aankloppen, zeggen dat je docent LO in opleiding bent en zo konden we even een kijkje nemen op een Maleisische basisschool.

De volgende dag zijn we om 5.30u ‘s ochtends opgestaan om de zonsopgang te kunnen zien aan de andere kant van het eiland. We hebben daar ontbeten en zijn ook een kijkje wezen nemen bij een Chinese basisschool. Hier hebben we zelf meegedaan met de gymles: 30 kinderen stonden stil en 6 waren er bezig: 2 aan het werpen op basket en de andere 4 waren nog de ballen aan het halen die wegrolden haha!

Ook die avond hebben we nog wat vodka-cola gedronken bij de Big Boss nadat Non ons had meegenomen naar een eettentje, een dorpje verder.

De dag erna is Pauline in het hotel gebleven en hebben Dominique en ik aan ons “bruiningsproces”gewerkt, zoals Dominique het noemt. Na een hele dag bakken leek het ons een goed idee om in de namiddag een Tequilla Sunset te drinken in de zee, gewoon omdat het kan. Op het strand kwamen we een groep Noorse jongens tegen waarmee we die avond wat zijn gaan eten en drinken. Toen de cafe dicht ging, hebben we onze drinkspelletjes voortgezet op het strand.

De dag daarna zag er ongeveer hetzelfde uit, ‘s avonds hebben we een Skype-avond gehad en daarna nog wat met twee andere reizigers gedronken bij ons hotel. De meiden in Maasbree waren allemaal bij elkaar en toen heb ik eindelijk met iedereen kunnen Skypen. Vond ik toch wel erg leuk!

De laatste 2 dagen hebben we ook lekker aan ons bruiningsproces gewerkt met ’s avonds een lekker drankje. Om gevarieerd te drinken hebben we het afgewisseld met rum-cola en Caipirihna J Ik heb goed kunnen genieten van het ultieme vakantiegevoel alla familie Theunissen.

De een na laatste dag ben ik ’s ochtends een stukje over het strand gaan lopen en ’s middags zijn we op een rots gaan liggen met een lekker muziekje. Ik ben meteen de rotsen gaan verkennen door natuurlijk een stukje te gaan klimmen, iets wat ik al vanaf het begin van de vakantie in mn gedachten had haha.

Ik ben er afgelopen weken eigenlijk pas achter gekomen dat ik toch best wel trots ben op het feit dat pap en mam me zo vaak mee hebben genomen naar zoveel verschillende bestemmingen. Werkte soms ook wel een beetje in mn voordeel denk ik, haha.

De terugweg hadden we iets beter gepland dan de heenweg en deze reis is lekker vloeiend verlopen. Eerst met de veerboot naar het vasteland, daar stond onze bus (deze keer met gereserveerd plaatsen) klaar die ons naar KL bracht, na een paar uur te hebben gewacht konden we in de trein stappen(ook deze keer met gereserveerde slaapplaatsen). S’ nachts lekker kunnen slapen in ons bedje in de trein en ’s ochtends kwamen we aan in Singapore.

Pauline en ik hebben onze bagage op het vliegveld gedropt en zijn nog even met de metro naar “Little India” gegaan. Toen we bij een foodcorner kwamen, viel het ons op dat erg veel mensen met hun handen aten, een perfecte gelegenheid om dat ook eens te proberen. (staat op youtube: “Eten met je handen in Little India”).

Ik had gehoopt dat de vliegreis naar Auckland (8uur) net zo luxe was als de vlucht naar Singapore maar dat viel vies tegen. Een klein vliegtuig met net eens een eigen schermpje of usb ingang in de leuning haha.

We zitten nu in Auckland maar daar ga ik nu nog niets over verklappen. Nog een kleine week geduld ;)

Bedankt voor het lezen en tot mijn volgend verhaaltje of tot Skype;)

Ik begin langzamerhand iedereen toch wel een beetje te missen.

Xxx Kyra